Bamberg

Brama na wschodniej elewacji kościoła. Pomiędzy uskokami ościeży umieszczone są figury: Adama i Ewy, św. Piotra, św. Szczepana męczennika oraz parę cesarską Henryka II i Kunegundę Luksemburską. 

Fürstenportal - główny portal katedry, zlokalizowany od strony północnej i otwierany tylko w święta. W tympanonie znajduje się przedstawienie Sądu Ostatecznego oraz rzeźby Abrahama i Anioła zapowiadającego Sąd Ostateczny.

Jedno z najbardziej znanych dzieł sztuki w bamberskiej katedrze - cesarza Henryka II, fundatora katedry i jego żony, cesarzowej Kunegundy. Rzeźby po bokach pokazują epizody z życia pary cesarskiej, np. cesarzowa krocząca po rozżarzonych lemieszach, aby udowodnić swoją niewinność po oskarżeniu o cudzołóstwo.

Nie ma pewności kogo przedstawia ta rzeźba. Naziści uważali ją z symbol niemiecką doskonałości, patrzącego na wschód w poszukiwaniu nowych ziem do podboju.
Obecnie uważa się, że był to prawdopodobnie król Węgier Stefan I z XI wieku. 

Wykonany z drewna lipowego przez Wita Stwosza w latach 1520-1523. Pierwotnie miał być przeznaczony do kościoła w Norymberdze, ale, na wskutek Reformacji rada odmówiła jego wystawienia. 
Syn Wita, Andrzej zdołał sprowadzić go do Bambergu w 1543 roku, a do katedry, z kościła farnego trafił w 1937 roku.

Krypta zachodnia służy jako miejsce pochówku arcybiskupów Bambergu oraz znajdują się tam czaszki fundatorów: Henryka II i Kunegundy. W krypcie wschodniej są pochowani biskupi z XI i XII wieku oraz król Konrad III, który zmarł w Bambergu w 1152 r.

Potężny ołtarz główny w chórze, darowizna księcia-biskupa Lothara Franza von Schönborna z 1711 roku.
W górnej części zasiada na tronie Bóg Ojciec, nad nim widać gołębicę jako symbol Ducha Świętego, a poniżej Jezusa na rękach Maryi.
Rzeźbiony w drewnie orzechowym wizerunek Maryi z Dzieciątkiem, znajdujący się w centrum ołtarza głównego, po raz pierwszy jako cudowny został opisany w 1701 roku, jest dziełem szkoły kolońskiej z około 1250 r. Po raz pierwszy wspomniano o nim w Górnej Farze roku 1443. 

Grupa rzeźb późnogotyckich przy kościele Matki Bożej Miłosierdzia. Zbudowana w 1502 roku, zawiera figurki wykonane już pod koniec XV wieku, które nawiązują do reliefów Drogi Krzyżowej.

Budynek wybudowany w stylu renesansowym. Zanim to nastąpiło, w tym samym miejscu stał Castrum Babenberg, pałac cesarza Henryka II, a od 1007 r. budynek służył także jako rezydencja biskupia. Parterowy pałac został zbudowany na Placu Katedralnym w 1185 roku. 
Pod koniec XVI wieku obok Pallas na zlecenie biskupa Würzburga Wita II wzniesiono renesansowy budynek.

Pozostała jedyna wieża, z czasów cesarza Henryka II. W podziemiach wieży znajduje się kaplica św. Tomasza. Został on poświęcony przez papieża Benedykta w 1020 roku, kiedy przybył on z podróżą do Bambergu. W tym czasie Wielkanoc spędzał u cesarza Henryka II.

Dawny młyn franciszkański, pierwotny budenk został zniszczony w pożarze. Obecny budynek wzniesiono po pożarze w 1762 roku i ozdobiono go wspaniałym obrazem Madonny Domowej, prawdopodobnie pochodzącym z warsztatu rzeźbiarza Leonharda Gollwitzera.

Do połowy XIX wieku Brudermühle pełnił funkcję młyna zbożowego, a teraz jest tam restauracja z tradycyjną bamberską kuchnią.

Plac Maksymiliana jest największym i najważniejszym placem w Bambergu. Swoją nazwę zawdzięcza królowi Maksymilianowi I Bawarskiemu, który odegrał kluczową rolę w historii regionu. Jedną z godnych uwagi cech Placu Maksymiliana jest wspaniała Fontanna Maksymiliana, stworzona przez Ferdinanda Millera w 1888 roku. 

Czyli fontanna Neptuna, którego ze względu na trójząb, Frankończycy nazywają Gabelmannem, czyli widlarzem.

Fontannę ukończono w 1698 roku i była sfinansowana środkami zapisanymi w testamencie, przez jednego z radnych miejskich.

Jest to pierwszy pałac miejski klasztoru Cystersów w Ebrach z XVII wieku. W wyniku sekularyzacji, na początku XIX wieku, Alte Ebracher Hof najpierw stał się własnością publiczną, a później prywatną.
W północno-wschodnim narożniku pierwszego piętra znajduje się przedstawienie Chrystusa pochylającego się pod krzyżem, by objąć Bernarda z Clairvaux.