Bułgaria to kraj o niezwykłej różnorodności, gdzie każdy znajdzie coś dla siebie - od relaksu na pięknych plażach Morza Czarnego, przez aktywny wypoczynek w górach, po zwiedzanie historycznych miast i monastyrów. Bogata kultura, tradycje oraz wspaniała kuchnia sprawiają, że Bułgaria jest idealnym miejscem na wakacje, oferującym autentyczne doświadczenia turystyczne.
Bułgarska kuchnia to mieszanka smaków bałkańskich, śródziemnomorskich i orientalnych. Typowe potrawy to szopska sałata, kebapcze (grillowane kiełbaski), banica (ciasto nadziewane serem) oraz tarator (chłodnik z jogurtu i ogórków).
Bułgaria ma długą tradycję winiarską, a jej wina zyskują coraz większą renomę na świecie. Regiony takie jak Melnik, Plovdiv czy Słowianka słyną z doskonałych win, zwłaszcza z lokalnych szczepów takich jak Mavrud i Melnik.
Bułgarskie wybrzeże Morza Czarnego jest jednym z głównych celów wakacyjnych turystów. Znajdują się tutaj liczne kurorty, takie jak Pomorie i Złote Piaski, które oferują doskonałe warunki do wypoczynku, z pięknymi plażami i rozwiniętą infrastrukturą turystyczną.
Mniej zatłoczone miejsca, takie jak Sozopol czy Nesebyr, zachwycają swoim historycznym charakterem i starożytnymi ruinami. Nesebyr, wpisany na listę UNESCO, to urokliwe miasteczko z wąskimi uliczkami i zabytkowymi cerkwiami.
Dlaczego Bułgarią rządzili cesarze?
Bułgarscy władcy przyjęli tytuł cesarski (car, odpowiednik bazyleusa w Bizancjum) w specyficznych okolicznościach, ale nie wynikało to z małżeństw z bizantyjskimi księżniczkami „powitymi w purpurze”, jak w przypadku Moskwy. Ich cesarska godność była efektem militarnych sukcesów i rywalizacji z Bizancjum.
Początkowo bułgarscy chanowie byli traktowani przez Bizancjum jako barbarzyńscy władcy, ale po klęsce Bizantyńczyków w 681 roku cesarz Konstantyn IV został zmuszony do uznania ich państwa. Chan Symeon I (893-927) był pierwszym, który przyjął tytuł cesarza.
Symeon prowadził wojny z Bizancjum i odnosił sukcesy - w 913 roku dotarł pod Konstantynopol i wymusił uznanie swojej władzy. W 917 roku rozbił armię bizantyjską pod Anchialos, a w 919 roku ogłosił się cesarzem Bułgarów i Rzymian.
Bizancjum nie chciało tego uznać, ale w 927 roku cesarz Roman Lekapen, po kolejnych wojnach, uznał jego syna Piotra I jako cara Bułgarów.
Chrzest Bułgarii
Bułgaria przyjęła chrzest w 864 lub 865 roku za panowania chan (cara) Borysa I Michała. Było to stosunkowo wcześnie w porównaniu do wielu innych narodów europejskich, ale nie byli pierwsi. Wcześniej Chrześcijaństwo, jako religię panującą, przyjeli: Armenia, Gruzja, Chorwacja oraz kraje karolińskie, Francja, Niemcy, Belgia itd.
Bułgaria znajdowała się między Bizancjum a państwem Franków, które walczyły o wpływy w regionie. Chan Borys I początkowo skłaniał się ku chrztowi od Franków, ale ostatecznie przyjął go z Bizancjum.
Po chrzcie w 870 r. Bułgaria otrzymała autokefaliczny Kościół, co zapewniło jej niezależność religijną. W 893 r. język staro-cerkiewno-słowiański stał się językiem liturgicznym - to ważne, bo wiele innych krajów musiało używać łaciny lub greki.