Barcelona to jedno z najpiękniejszych miast w Hiszpanii i popularny cel podróży turystycznych.
Barcelona to jeden z najważniejszych ośrodków turystycznych świata, ale dlaczego?
Nie wiem.
Może ma to coś wspólnego z piłką nożną i Leo Messim?
A może z Antonio Gaudim?
Cokolwiek to jest, doprowadziło do tego, że miasto jest dosłownie zadeptane. To zagęszczenie turystów na metr kwadratowy swoje apogeum osiąga na słynnym bulwarze La Rambla. Chociaż nim przeszedłem, a właściwie przedreptałem, to nawet nie wiem co tam było, bo ze względu na tłum wokół mnie, mogłem tylko obserwować kamienice ale powyżej parteru. O robieniu zdjęć też nie było mowy, bo bardziej byłem skupiony na ewentualnym ataku „doliniarzy”.
Jak wygląda Barcelona?
To połączenie monumentalnej pompatyczności z nudą, poprzetykaną nielicznymi modernistycznymi perłami architektury takich twórców jak Antonio Gaudi czy Lluís Domènech i Montaner.
-
Barri Gòtic czyli barcelońskie stare miasto. Nudna i niczym nie wyróżniająca się na tle regionu. IMHO bardzo ustępuje sąsiedniej Walencji czy miastom andaluzyjskim: Sewilli i Kordobie. Na ich tle jest po prostu „szara”. O jakimkolwiek porównaniu z miastami naszego regionu, jak Kraków czy Praga nie może być mowy. Nie ta klasa.
-
Eixample – najbardziej charakterystyczna dzielnica Barcelony, słynąca z niekonwencjonalnego układu ulic, gdyż wszystkie budynki rozmieszczone są na geometrycznie precyzyjnej powierzchni szachownicy. Jedyne co można o niej powiedzieć dobrego, to że ładnie wygląda z okien samolotu i że jest tam wyjątkowa i nie z tego świata, bazylika La Sagrada Família.
Jest jeszcze jedna sprawa o której powinniście wiedzieć, szczególnie kiedy wybieracie się do Barcelony z dziećmi. Muszę to napisać dyplomatycznie. Otóż miasto to upodobała sobie pewna charakterystyczna grupa turystów. Mam na myśli dorosłych mężczyzn, którzy w gestykulacji, tonie głosu i ubioru są przesadnie infantylni. Bardzo przesadnie.
Możecie się domyślić o kogo chodzi i że może być to niepokojące jeżeli w kawiarni czy restauracji, takie osoby siadają zbyt blisko waszych dzieci.
Jest to stolica prowincji Katalonia i jedno z największych miast w Hiszpanii.
Barcelona jest znana z wielu powodów, w tym z architektury Gaudiego, takich jak Sagrada Familia, Park Güell i Casa Batlló. Miasto ma również piękne plaże, takie jak Barceloneta i Bogatell, które są popularnymi miejscami dla turystów i mieszkańców miasta.
Sagrada Família
Budowa Sagrada Família rozpoczęła się w 1882 roku, a Gaudí objął projekt w 1883 roku i pracował nad nim aż do swojej śmierci w 1926 roku. Budowa została wstrzymana podczas wojny domowej w Hiszpanii w 1936 roku i została wznowiona dopiero w latach 50. XX wieku. Prace budowlane trwają do dzisiaj i przewiduje się, że Sagrada Família zostanie ukończona w 2026 roku, w setną rocznicę śmierci Gaudíego.
Sagrada Família jest niesamowitym przykładem architektury modernistycznej, charakteryzującej się licznymi zdobieniami, kolorowymi witrażami i dekoracyjnymi elementami. Kościół ma trzy fasady, z których każda przedstawia inną historię - narodziny Jezusa, Jego mękę i Jego chwałę. Wnętrze kościoła jest równie spektakularne, z gigantycznymi filarami, kolorowymi witrażami i pięknymi rzeźbami.
Sagrada Família jest uważana za jedno z najważniejszych dzieł architektonicznych w historii i jest wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Żyrandol z postacią Jezusa w Sagrada Família
Żyrandol z postacią Jezusa Chrystusa w Sagrada Família to jeden z najbardziej symbolicznych i niezwykłych elementów wnętrza tej bazyliki. Znajduje się nad ołtarzem głównym i przedstawia ukrzyżowanego Chrystusa w otoczeniu charakterystycznej dekoracji. Żyrandol ma kształt baldachimu unoszącego się nad figurą Jezusa na krzyżu. Jest ośmiokątny i bogato zdobiony, co podkreśla sakralny charakter przestrzeni.
Symbolika
- Chrystus jako światłość świata – złote światło lamp oznacza boską obecność.
- Winnica Pańska – grona winorośli odnoszą się do sakramentu Eucharystii.
- Unoszenie się Chrystusa – figura wygląda, jakby nie wisiała na krzyżu, lecz unosiła się w geście ofiary i zmartwychwstania.
Portal de la Fe - Portal Wiary
Portal de la Fe (Porta Wiary) to jedna z trzech głównych bram Fasady Narodzenia w Sagrada Família w Barcelonie. Jest częścią monumentalnego wejścia do bazyliki zaprojektowanego przez Antonia Gaudíego, które przedstawia sceny z dzieciństwa Jezusa i celebruje radość życia.
Najbardziej wyeksponowana figura w Portalu Wiary. Przedstawia Najświętszą Maryję Pannę z Dzieciątkiem Jezus, symbolizującą bezwarunkową wiarę i macierzyństwo.
Gaudí zaprojektował Portal Wiary w modernistycznym stylu, inspirowanym naturą i mistyką chrześcijańską.
Fachada de la Pasión - Fasada Pasji
Dzieło poświęcone jest męce Jezusa i ma na celu odzwierciedlenie cierpienia Chrystusa podczas ukrzyżowania jako odkupienia grzechów człowieka. Z tego powodu zaprojektował fasadę bardziej surową i uproszczoną, bez ozdób, na której wyróżniała się nagość kamienia, przypominająca szkielet zredukowany do prostych linii kości.
Magiczny kwadrat i zdrada Judasza
Magiczny kwadrat na Fasadzie Męki Pańskiej (Fachada de la Pasión) w Sagrada Família to jeden z najbardziej zagadkowych elementów tej bazyliki. Znajduje się obok rzeźby Judasza zdradzającego Jezusa i jest przykładem matematycznej symboliki wplecionej w architekturę sakralną.
Jest to kwadrat o wymiarach 4×4, zawierający liczby od 1 do 15 (z podwójną 10). Suma w każdym rzędzie, kolumnie i przekątnej: 33, co symbolizuje wiek Jezusa Chrystusa w chwili ukrzyżowania.
Nie jest to klasyczny magiczny kwadrat, ponieważ brakuje w nim liczby 16, a 10 powtarza się dwukrotnie.
Rozgałęziające się kolumny w Sagrada Família
Jednym z najbardziej charakterystycznych i nowatorskich elementów wnętrza Sagrada Família są rozgałęziające się kolumny, które tworzą strukturę przypominającą las. To unikalne rozwiązanie architektoniczne, które nadaje wnętrzu bazyliki organiczny, niemal mistyczny charakter.
Gaudí zauważył, że tradycyjne kolumny skupiają cały ciężar w jednym punkcie, co wymaga dodatkowych podpór i przypór. Zamiast tego zastosował model drzewa, który lepiej rozprasza obciążenia. Stworzył niezwykle nowatorski system nośny, który efektywnie przenosi obciążenia i eliminuje potrzebę stosowania tradycyjnych przypór gotyckich. Jego projekt jest nie tylko estetyczny, ale też wysoce funkcjonalny inżynieryjnie.
Witraże w Sagrada Família – Światło jako element sakralny
Witraże w Sagrada Família to jeden z najbardziej spektakularnych elementów bazyliki. Nie są to jedynie dekoracyjne szyby, ale świadomie zaprojektowany system oświetlenia, który nadaje wnętrzu duchowy i mistyczny wymiar.
Witraże nie są przypadkową kompozycją – ich kolory mają głębokie znaczenie i są rozmieszczone zgodnie z określoną koncepcją:
- Strona wschodnia (poranne światło) – zimne kolory: błękit, zieleń - symbolizują spokój, Maryję i wodę chrztu.
- Strona zachodnia (zachód słońca) – ciepłe kolory: czerwień, pomarańcz, złoto - symbolizują ogień Ducha Świętego, miłość i męczeństwo Chrystusa.
Efekt? O wschodzie słońca bazylika jest skąpana w chłodnym, niebiesko-zielonym świetle, a pod wieczór nabiera ciepłych, czerwono-pomarańczowych refleksów, przypominających ogień.
Wieże Sagrada Família
Gaudí zaprojektował świątynię o dużej pionowości, tak aby była widoczna z każdego punktu Barcelony i wyróżniała się na tle pozostałych budynków. W tym celu wyposażył katedrę w osiemnaście wież: dwanaście dla apostołów, cztery dla ewangelistów oraz kopuły Jezusa i Matki Boskiej.
Wieże pełnią funkcję dzwonnicy i będą mieścić łącznie osiemdziesiąt cztery dzwony, zwykłe i rurowe.
Park Güell
Dzieło architekta Antoniego Gaudíego w Barcelonie. Park ten został zaprojektowany przez Gaudíego w latach 1900-1914 jako miejsce rekreacji dla mieszkańców okolicznych dzielnic.
Park Güell składa się z 17-hektarowej przestrzeni złożonej z ogrodów, ścieżek, placów i posągów. Głównym punktem parku jest Wielki Plac, na którym znajduje się mozaikowy schron w kształcie smoka oraz panoramiczne widoki na miasto. Inne ważne punkty w parku to Kasa Gaudiego, która była domem architekta, a teraz jest muzeum poświęconym jego życiu i twórczości oraz Sala Hipostyli, która składa się z 86 kolorowych kolumn.
Casa del Guarda
Dom Dozorcy - uroczy domek przy głównym wejściu do Parku Güell, w którym można znaleźć informacje na temat parku.
Zbudowany w latach 1901–1903 i stojący przy wejściu do parku jako rezydencja dozorcy posiadłości, Casa de Guarda jest jednym z niewielu przykładów skromnego budownictwa mieszkaniowego Gaudiego. Został zbudowany zgodnie z zasadami użyteczności i prostoty wnętrza, ale z wielkim formalnym i kompozycyjnym wyrafinowaniem, o czym świadczy użycie sklepienia katalońskiego.
Laie Parc Güell
Laie Park Güell Shop jest sklepikiem i księgarnią w Parku Güell w Barcelonie. Sklep specjalizuje się w tematyce Gaudí, modernizmu i Barcelony.
Escalinata monumental
Słynna monumentalna klatka schodowa w Parku Güell w Barcelonie, zaprojektowana przez Antonia Gaudíego. Jest to jedna z najbardziej charakterystycznych części parku i jeden z symboli modernistycznej architektury katalońskiej.
Pòrtic de la Bugadera
Pòrtic de la Bugadera (Portyk Praczki) to jedno z mniej znanych, ale niezwykle interesujących miejsc w Parku Güell w Barcelonie, zaprojektowanym przez Antonia Gaudíego. Nazwa Pòrtic de la Bugadera pochodzi od jednej z rzeźb wmurowanych w strukturę portyku – przedstawia ona kobietę piorącą ubrania, co jest odniesieniem do dawnych katalońskich tradycji.
Składa się z szeregu pochylonych kolumn, które przypominają naturalne formacje skalne, a ich asymetryczny układ sprawia wrażenie organicznej harmonii. Styl typowy dla Gaudíego - nawiązanie do natury – portyk wygląda jak naturalna jaskinia, a kolumny przypominają pnie drzew lub skały erodowane przez wiatr i wodę.
Casa Milà
Ostatni świecki projekt tego Antonio Gaudí, potocznie nazywany La Pedrera, czyli Kamieniołom.
Casa Milà nie została skończona z powodów zatargów z inwestorem. Pomimo to uważa się ją powszechnie za najpełniejsze dzieło Gaudíego.
Casa Batlló
Budynek mieszkalny przebudowany w latach 1904–1906 przez Antoniego Gaudíego. Gaudí zaprojektował także detale wyposażenia wnętrz.
Wybudowany w latach 1875–1877 dla producenta tekstyliów Josep Batlló i Casanovas. Do dekoracji fasady Gaudí wykorzystał różnokolorowe kawałki ceramiki i potłuczonych kafli.
Mirador de Colón - pomnik Kolumba
Pomnik na kolumnie o wysokości 60 m. Posąg został wyrzeźbiony przez Rafaela Atché i przedstawia Kolumba wskazującego prawą ręką na Nowy Świat, co nie jest akurat prawdą. Faktycznie wskazuje punkt gdzieś w pobliżu miasta Constantine w Algierii.
Palau Reial Major
Wielki Pałac Królewski - kompleks zabytkowych budynków na Plaça del Rei. Po XVI wieku gmach nie był już używany jako rezydencja królewska i został podzielony między Inkwizycję i administrację królewską.
Katedra św. Eulalii w Barcelonie
Siedziba arcybiskupa Barcelony, była budowana od XIII do XV wieku, a główne prace wykonano w XIV wieku.
Katedra poświęcona jest Eulalii z Barcelony , współpatronce Barcelony, młodej dziewicy, która zgodnie z tradycją katolicką poniosła męczeństwo w mieście w czasach rzymskich. Jedna z historii mówi, że została odsłonięta nago na placu publicznym, a cudowne opady śniegu w środku wiosny zakryły jej nagość. Rozwścieczeni Rzymianie włożyli ją do beczki z wbitymi nożami i stoczyli ulicą.
Ciało świętej Eulalii zostało pochowane w krypcie katedry.
Bazylika La Mercé w Barcelonie
Bazylika Matki Bożej Miłosierdzia. Obecna budowla powstała w latach 1765-1775 według projektu katalońskiego architekta Josepa Masa i Dordala. Kopułę kościoła wieńczy statua Matki Boskiej , widoczna z nadmorskiej promenady w pobliżu drassanes.
W 1936 roku, podczas wojny domowej w Hiszpanii, bazylika została poważnie uszkodzona. W 1939 roku odnowiono elementy dekoracyjne, w tym nowy wizerunek Matki Boskiej. Wewnątrz bazyliki zachował się obraz Matki Boskiej z połowy XIV wieku, przypisywany Pere Moraguesowi .
Kościół ten był drugim kościołem w Barcelonie, który otrzymał tytuł bazyliki mniejszej, po katedrze barcelońskiej .
