Gozo

Ocena:

5/5 | 1 głosów

Druga pod względem wielkości wyspą archipelagu maltańskiego, połączoną promem z większą wyspą Malta.

Wyspa ta ma bogatą historię, zasiedloną przez wiele kultur, w tym przez Fenicjan, Rzymian, Arabów i rycerzy Zakonu św. Jana. W czasach średniowiecza była ważnym punktem strategicznym dla kontroli nad Morzem Śródziemnym.

Wyspa Gozo jest znana z pięknych krajobrazów, w tym z wapiennymi klifami, zatokami, dolinami, plażami i jaskiniami. Na wyspie znajduje się także wiele zabytków, takich jak Megalithic Temples of Malta, które zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Kościół Ta’ Pinu

Bazylika Narodowego Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny z Ta' Pinu, położone około 700 metrów od wioski Għarb na wyspie Gozo. Początki Sanktuarium Matki Bożej Ta'Pinu są nieznane. Po raz pierwszy odnotowano ją w archiwach Kurii na Gozo, kiedy kaplicę odwiedził biskup Domenico Cubelles. Wspomniano w nim, że kaplica została właśnie odbudowana i należała do szlacheckiej rodziny.
Papież Pius XI wydał papieski dekret koronacyjny Marianum exstat Sanctuarium ku czczonemu maryjnemu obrazowi Najświętszej Maryi Panny z Ta' Pinu w dniu 24 maja 1935 r.

Azure Window

Znane również jako Okno Dwejra, było naturalnym łukiem o wysokości 28 metrów. W XX i na początku XXI wieku łuk był jedną z głównych atrakcji turystycznych Malty i popularnym tłem na fotografiach.
Łuk zawalił się w dniu 8 marca 2017 roku, po okresie silnych burz.

Kościół św. Franciszka w Victorii

Kościół przyklasztorny Franciszkanów Konwentualnych.
Obecny kościół i klasztor powstały w większości w XVII wieku. Budowę kościoła ukończono w 1663 r. Wielki mistrz António Manoel de Vilhena odwiedził klasztor i kościół w 1742 r. Przebywał tam od 5 do 9 czerwca, kiedy ojął wyspę w posiadanie.

Ramla Bay i Plaża Czerwonego Piasku

Ramla il-Ħamra - plaża o nietypowej czerwonawej barwie piasku, której plaża ta zawdzięcza swoją maltańską nazwę.
Jest to miejsce, gdzie nimfa Kalipso więziła w grocie wracającego z wojny trojańskiej Odyseusza a Joannici pierwszy raz zastosowali Fougasse: improwizowaną minę lądową, zakopaną w ziemi.