Belgrad to stolica i największe miasto Serbii, położone na ujściu rzek Sawy i Dunaju.
Co warto zobaczyć z Belgradzie? Jeżeli brać pod uwagę, że najczęściej odwiedzanymi atrakcjami stolicy Serbii są Kalemegdan i ulica Skadarlija, to widać że nie mamy do czynienia z turystyczną Mekką.
Twierdzę Kalemegdan warto odwiedzić i ma ona swój militarny urok, ale nie spodziewajcie się tak spektakularnych manifestacji władzy i potęgi jak na praskich Hradczanach, węgierskiej Budzie czy krakowskim Wawelu. To tylko dobrze zachowana fortyfikacja.
Skadarlija czyli belgradzka dzielnica bohemy, co w dzisiejszych czasach oznacza tylko tyle, że istnieje wyższe prawdopodobieństwo napotkania tam człowieka z niebieskimi włosami, niż w cerkwi świętego Sawy. Nie spodziewajcie się zastać tam czegoś na wzór krakowskiego Kazimierza. Skadarlija to właściwie jedna, niezbyt długa, ale pełna restauracji ulica: Skadarska.
Jeżeli chcecie w Belgradzie zobaczyć coś wyjątkowego, to polecam odwiedzić cerkiew świętego Sawy, kościół wzorowany na Hagia Sofia w Konstantynopolu i wraz z Kościołem Trójcy Świętej w Tbilisi, dowód na to że w naszych czasach można jeszcze budować piękne i klasyczne budynki sakralne.
Wśród najważniejszych zabytków Belgradu znajduje się Kalemegdan, zabytkowa forteca i park, która znajduje się na wzgórzu na skraju centrum miasta. Forteca Kalemegdan ma wiele zabytkowych budowli, w tym muzea, kościoły i wieże, a także piękne ogrody z widokiem na rzekę Dunaj.
Stary Belgrad (Stari Grad) to jedna z najpiękniejszych części miasta, z licznymi zabytkami i wąskimi uliczkami. Znajduje się tam Katedra Świętego Michała Archanioła, Bazar Knez Mihajlova, ulica Skadarlija z licznymi kawiarniami i restauracjami oraz liczne muzea i galerie sztuki.
Innym ważnym zabytkiem w Belgradzie jest Twierdza Gardoš, zlokalizowana w dzielnicy Zemun, na wzgórzu z widokiem na Dunaj. Zamek ten ma kilka wież i baszt, a z jego murów rozpościera się piękny widok na miasto i rzekę.
Demonstracja zwolenników przyłączenia Kosowa do Republiki Serbskiej. Przynajmniej to wynika z transparentów.
Graffiti: Kiedy wojsko wróci do Kosowa
Stary Klub Oficerski
Twierdza Belgradzka i Park Kalemegdan
Jest to najczęściej odwiedzana atrakcja turystyczna w Belgradzie. Twierdza Belgradzka jest rdzeniem i najstarszą częścią obszaru miejskiego Belgradu. Przez stulecia ludność miasta była skoncentrowana tylko w obrębie murów twierdzy.
Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z III wieku p.n.e., kiedy zostało założone jako Singidunum przez celtyckie plemię Skordysków, które pokonało plemiona trackie i dackie, które wcześniej żyły w forcie i wokół niego. Miasto-twierdza zostało później zdobyte przez Rzymian, było znane jako Singidunum i stało się częścią fortyfikacji Rzymskich na granicy z barbarzyńską Europą Środkową.
W 1521 roku, 132 lata po bitwie na Kosowym Polu, twierdza, podobnie jak większość części państwa serbskiego, została zdobyta przez Turków i pozostała pod rządami Imperium Osmańskiego aż do roku 1867, kiedy Turcy wycofali się z Belgradu i Serbii. Podczas krótkiego okresu rządów austriackich (1718-1738) twierdza została w dużej mierze przebudowana i zmodernizowana. Była świadkiem Wielkiej Migracji Serbów w XVII wieku i dwóch powstań serbskich w XIX wieku, w okresie tureckim.
Cerkiew świętego Sawy w Belgradzie
Świątynia serbskiego Kościoła prawosławnego, której ołtarz główny jest poświęcony pierwszemu serbskiemu arcybiskupowi i bohaterowi narodowemu Serbii, św. Sawie.
Budowano go od 1935 roku w miejscu spalenia relikwii Sawy przez władze osmańskie w 1594 roku. Jest największą cerkwią prawosławną na Bałkanach i jedną z największych na świecie. Wzorowana była n kościele Hagia Sophia w Stambule.
Fontanna Delijska
Nazwa fontanny pochodzi od Deliji Konaka, tureckiego kawalerzysty. Została wzniesiona w 1843 roku i pierwotnie była nazywana była Fontanną Książęcą na cześć księcia Aleksandra Karadziordziewića. Biała marmurowa fontanna do końca XX wieku była ujęciem wody pitnej i zastępowała wodociągi miejskie. Pierwsza fontanna Delijska została zburzona w 1889 roku, a w tym samym miejscu zbudowano nową fontannę o tej samej nazwie. Drugą fontannę Delijska zburzono na początku XX wieku w celu położenia fundamentów Serbskiej Akademii Nauk i Sztuk. Pozostała w tym stanie do 1987 roku, kiedy to wybudowano trzecią fontannę, w która znajduje się do dziś.
Cerkiew św. Marka
Kościół św. Marka na Tašmajdanie zbudowany w latach 1931-1940.
Istniejący do dziś kościół powstał w bezpośrednim sąsiedztwie dawnej małej kaplicy cmentarnej św. Marka z czasów Milosa Obrenovica, zbudowanej w 1835 roku na fundamentach jeszcze starszego kościoła Palilul, przed którym stał Khatt-i Sharif tureckiego sułtana z 1830 r. odczytano na temat niepodległości i struktury Księstwa Serbii.
Budowę kościoła św. Marka rozpoczęto za panowania Aleksandra I Karageorgievicha , a budowa trwała długo i z opóźnieniami w latach 1931-39.
Piramida na ulicy kniazia Mihailova
Pomnik, który nie jest poświęcony żadnej osobie ani wydarzeniu - pomnik jest poświęcony Belgradowi w sensie geograficznym i ma tylko jeden przekaz dla przechodniów: koordynaty geograficzne.
Istnieje także teoria, że jest to swego rodzaju pomnikm masoński.
Pomnik Wdzięczności Francji
Po I Wojnie Światowej, serbscy intelektualiści zgromadzeni wokół Stowarzyszenia Absolwentów Szkół Francuskich i Towarzystwa Przyjaciół Francji zainicjowali wzniesienie w Belgradzie pomnika Francji jako wyraz wdzięczności za jej pomoc wojskową i edukacyjną w czasie wojny.
W belgradzkim parku Veliki Kalemegdan został uroczyście odsłonięty 11 listopada 1930 roku, w 12 rocznicę zakończenia I wojny światowej, w obecności króla Aleksandra i królowej Marii, rządu królewskiego, delegacji rządu francuskiego oraz serbskich weteranów wojennych.
Parlament Republiki Serbii
Budowa parlamentu trwała bardzo długo, prawie 30 lat. Kamień węgielny położył 27 sierpnia 1907 roku, król Serbii Petar I Karađorđević, jednak budowę przerwał wybuch I wojny światowej. Kontynuacji prac nie rozpoczęto od razu po zakończeniu wojny, dlatego budowę ukończono dopiero w 1936 roku.
Pałac Poczty Głównej Serbii
Główny Urząd Pocztowy i Pocztowa Kasa Oszczędnościowa których historia sięga lat czterdziestych XIX wieku, działały nie tylko w Serbii, ale w całym Królestwie Serbów, Chorwatów i Słoweńców, późniejszym Królestwie Jugosławii. Rozpoczęła działalność w 1923 roku w Hotelu Мoskvа, gdzie warunki lokalowe były niewystarczające. Władze rozwiązały problem niewystarczającego zakwaterowania obu instytucji, budując jeden budynek dla Głównego Urzędu Pocztowego i Pocztowej Kasy Oszczędnościowej.
Architektura Pałacu Banku Pocztowego, Poczty Głównej i Głównego Telegrafu w Belgradzie opiera się na połączeniu modernistycznej i funkcjonalnej bazy oraz reprezentatywnych fasad formowanych w stylu akademickim.
Serbskie Muzeum Narodowe
Najstarsze i największe muzeum w Serbii. Znajduje się w centrum Belgradu, przy Placu Republiki.
Budynek muzeum został zbudowany w 1903 roku według projektu architektów Andry Stevanovicia i Nikoli Nestorovicia.
Hotel Moskva
Czterogwiazdkowy hotel w Belgradzie, jeden z najstarszych obecnie działających w Serbii. Budynek znajduje się pod ochroną rządową od 1968 roku. Pierwotnie działał jako 36-pokojowy zajazd w wielofunkcyjnym Pałacu Rossiya, którego prawie trzyletnia budowa i otwarcie w styczniu 1908 roku stanowiły dużą inwestycję Imperium Rosyjskiego w gospodarkę serbską.
Skadarlija
Ulica Szkoderska. Skadarlija częściowo zachowuje atmosferę tradycyjnej architektury miejskiej, w tym archaiczną organizację miejską, i jest znana jako główna dzielnica bohemy Belgradu. Po Kalemegdanie , Skadarlija jest drugą najczęściej odwiedzaną atrakcją turystyczną w Belgradzie.
Pomnik cara Mikołaja II
Jest darem Rosyjskiego Towarzystwa Wojskowo-Historycznego dla Serbii. Wykonywano go w Rosji przez około 6 miesięcy w 2014 roku i dostarczono 11 października, a uroczyste odsłonięcie i poświęcenie miało miejsce 16 listopada.
Stary i Nowy Pałac
Stary Pałac i Nowy Pałac w Belgradzie to pierwszy zespół pałacowy w Serbii panujących dynastii Obrenowiczów i Karadjordjeviców. Zespół pałacowy jest jednym z najbardziej reprezentacyjnych budynków w Serbii.
Historia budowy pałacu sięga lat czterdziestych XIX wieku, kiedy to bagnisty teren, na terenie którego dziś znajduje się Park Pionierów i Dziewic, pomiędzy ulicami króla Mediolanu i królowej Natalii , kupił Stojan Simic , jedna z najbardziej wpływowych osób w Księstwie Serbii.
