Jedno z najstarszych miast w Saksonii, o bogatej historii sięgającej około 1000 lat. Ośrodek kultury i języka łużyckiego.
Jeżeli zamierzasz odwiedzić Budziszyn oraz w nim nocować to powinieneś o czym wiedzieć.
Nie wszystkie miasta w Europie są tak liberalne jak nasz Kraków, gdzie jeśli nie stać cię na piwo w Wierzynku, to kupujesz je w Żabce 10 metrów dalej.
W Bukareszcie rozwiązano ten konflikt interesów, między restauracjami i sklepami spożywczymi w ten sposób, że w ścisłym historycznym centrum miasta, piwo w sklepach i restauracjach jest w tej samej cenie: około 14 lei.
Budziszyn poszedł inną drogą. W centrum miasta nie ma ani jednego sklepu spożywczego. Nawet w galerii Kornmarkt-Center Bautzen.
Nie jest to problemem jeśli masz hotel ze śniadaniem, ale my mięliśmy wynajęte mieszkanie i żeby nie czekać do 10-11, aż restauracje raczą się otwierać, trzeba było kupić coś do jedzenia już wieczorem.
Małe, rodzinne sklepy mięsne, warzywne i piekarnie znajdziecie dopiero za Reichenturm, idąc od rynku.
Jeśli chodzi o gastronomię w Budziszynie, to polecam którąś z restauracji z tradycyjną kuchnią łużycką, jak np. Wjelbik przy Kornstrasse.
Budziszyn jest znany z wielu powodów. Jednym z nich jest jego malownicze położenie nad rzeką Sprewą, które przyciąga turystów. Miasto ma również ważne znaczenie kulturalne i historyczne. Znajduje się tam wiele zabytkowych budynków, w tym gotycki kościół katedralny św. Piotra i Pawła, który jest jednym z najważniejszych zabytków saksońskiego gotyku.
Innym ważnym aspektem historii Budziszyna jest jego znaczenie dla języka łużyckiego. Budziszyn jest ośrodkiem kultury i języka łużyckiego, który jest używany przez mniejszość łużycką zamieszkującą region. Istnieje tam wiele instytucji i organizacji promujących i wspierających zachowanie tego języka i kultury łużyckiej.
Zamek Ortenburg w Budziszynie
Zamek na skalistym płaskowyżu nad Szprewą. Pierwotnie powstał w 958 roku, na miejscu grodu łużyckiego plemienia Miliczan. W latach 1469–1490 został przebudowany przez króla Węgier, Macieja Korwina. Dziś znajduje się tam Muzeum i Teatr Łużycki.
Rynek - Hauptmarkt i Fleischmarkt
Rynek w Budziszynie jest przedzielony ratuszem, wybudowanym w XVIII wieku, na dwie części: rynek mięsny i rynek główny. Król Wacław po raz pierwszy nadał mieszkańcom Budziszyna prawo do organizowania tymczasowego jarmarku w roku 1382. Rzeźnicy mieli prawo sprzedawać mięso aż do Bożego Narodzenia. W późniejszych wiekach do tego targu mięsnego dołączyły inne produkty codziennego użytku, co sprawiło, że na przestrzeni wieków mięsny jarmark bożonarodzeniowy rozwinął się w klasyczny jarmark bożonarodzeniowy w dzisiejszym stylu.
Ruiny klasztoru i wieża ciśnień
Około 1240 roku rozpoczęto budowę zespołu klasztornego franciszkanów z kościołem zakonnym, kilkoma budynkami i dziedzińcami na zamku Lehn. W 1401 roku klasztor doszczętnie spłonął i został odbudowany. W 1441 roku dach kościoła został ponownie zniszczony. W 1598 roku klasztor i kościół spłonęły doszczętnie i nie były już odbudowywane. Zachowały się ruiny wczesnogotyckiego kościoła z ostrołukowymi oknami i portalem. Pozbawieni środków do życia obywatele osiedlili się w ruinach terenu klasztoru i zbudowali najprostsze domy, Budenstadt lub osadę kościelną mnichów. Te małe domy spłonęły w 1894 roku. W 1877 roku miasto wybudowało wieżę ciśnień w zachodniej części ruin kościoła. Ruiny kościoła franciszkanów i wieża zostały odnowione i oddane do użytku w 2017 roku.
Reichenturm na Targu Zbożowym
W latach 1490-1492 na kwadratowej podbudowie umieszczono masywną okrągłą wieżę o konstrukcji drewnianej ze stożkowym dachem, która prawdopodobnie pochodzi z XIV wieku. Z powodu zniszczeń w czasie II wojny światowej wieża groziła zawaleniem, czemu zapobiegły podjęte w 1946 r. zabezpieczenia i odcinkowe podmurowanie fundamentów w latach 1953/54. Po pracach konserwatorskich prowadzonych w latach 1991-1993, w 2016 roku przeprowadzono gruntowny remont obudowy wieży i maski. „Krzywa Wieża” w Budziszynie ma wysokość 56 m i nachylenie w kierunku północno-zachodnim wynoszące 1,41 m. Z platformy widokowej roztacza się wspaniały widok na Stare Miasto.
Obecnie wieża służy jako punkt widokowy, oferując panoramę starego miasta, zwłaszcza w sezonie letnim. Z platformy widokowej roztacza się wspaniały widok na Budziszyn.
Wieża Macieja - Matthiasturm
Wybudowana w latach 1483-1486 jako główna brama do zamku. Nazwa prawdopodobnie pochodzi od płaskorzeźby króla węgierskiego Macieja Korwina znajdującej się na zewnętrznym froncie wieży.
Wewnątrz bramy znajduje się herb książęcy Zygmunta Jagiełły, namiestnika Górnych Łużyc w latach 1504-1506, a później króla Polski.
Katedra św. Piotra w Budziszynie
Pierwsza świątynia na tym miejscu powstała już w roku 1000 za panowania grafa Eido von Rochlitza, ale obecny kształt zawdzięcza przebudowie w roku 1430.
Od czasów Reformacji jako symultaneum, czyli wykorzystywana do nabożeństw przez dwa wyznania: katolickiego i protestanckiego. Od 1954 roku siatka oddzielająca część protestancką od katolickiej ma wysokość zaledwie jednego metra.
Katedra św. Piotra, podobnie jak katedra w Gnieźnie, należy do budowli sakralnych o silnie skrzywionej osi podłużnej. Istnieje wiele wyjaśnień dla tego odchylenia od linii prostej, żadne jednak nie daje przekonującej odpowiedzi.
Ratusz w Budziszynie
Wzniesiony za czasów króla czeskiego Ottokara I Przemysła, który pozwolił Budziszynowi wybudować w tym miejscu szczególnie okazały dom kamienny.
Wieżę ratuszową dobudowano w latach 1489-1493, a w roku 1582, ratusz zyskał dodatkową kondygnację.
Po południowej stronie wieży ratuszowej, na prawo od górnego zegara, widać wystający ciemny kamień przedstawiający głowę Turka. Według legendy został on wmurowany dla upamiętnienia wojsk tureckich, które zbliżyły się w 1683 roku, ale zostały pokonane pod Wiedniem przez Jana III Sobieskiego.
Wieża Wendyjska - Wendischer Turm
Nazwę wieży można tłumaczyć jako łużycka, serbska lub nawet polska, poniewż Wendowie, Wendowie czy Wandalowie to potoczna nazwa ludów na wschód od Łaby. Wieża stanowi pozostałość średniowiecznych murów miejskich w Budziszynie, zlokalizowana na wschodnim skraju Starego Miasta, przy Wendischer Straße. Jej nazwa świadczy, że zbudowano ją na przedmieściu zamieszkałym przez Łużyczan (Wenedów).
W 1663 roku miasto tymczasowo przeniosło do Wieży Wendish więzienie dla dłużników.
