Stolica Słowacji, położona w południowo-zachodniej części kraju, nad Dunajem. Jedno z najstarszych miast na Słowacji, sięgającym swoją historią do czasów rzymskich.
Zawsze uważałem Bratysławę za spokojne i kameralne miejsce, gdzie człowiek może wypocząć w drodze do Włoch czy Bałkany Zachodnie, bez ryzyka konfrontacji z przeciążoną infrastrukturą gastronomiczną, jednak przez te 10 lat, wraz z Covidową pauzą, stolica Słowacji trochę spuchła i choć nadal nie ma wielkich problemów ze znalezieniem miejsc do parkowania, to tej kameralności znacznie ubyło.
Może to właśnie dzięki temu, wiecznie zatłoczony, sąsiedni Wiedeń zyskał trochę oddechu, więc nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło.
Co można zjeść w Bratysławie?
Oczywiście słodkie rogaliki. Bratysława, podobnie jak Poznań i Stuttgart, to miasto któremu patronuje święty Marcin więc temu należy przypisać popularność tego rodzaju wypieków.
Poza tym kuchnia słowackiej stolicy jest podobna do innych miast w imperium habsburskim. Tak jak w Oradei, Klużu, Sopronie, Peczu czy Budapeszcie, dominują gulasze i mięso w panierce.
W Bratysławie znajduje się wiele cennych zabytków, w tym zamek Bratysławski, który był rezydencją królów węgierskich i jest uważany za jeden z najważniejszych zabytków na Słowacji. Na wzgórzu zamkowym można podziwiać piękne widoki na miasto i Dunaj.
Innym znanym zabytkiem jest Stare Miasto, które składa się z malowniczych, wąskich uliczek i zabytkowych budynków, w tym ratusza i katedry św. Marcina. Na rynku Starego Miasta znajduje się słynna Fontanna Rolanda, która jest symbolem wolności i niepodległości miasta.
Zamek Bratysławski
Zespół budynków w obszarze historycznym, który zajmuje szczyt wzgórza na południowo-zachodniej odnodze grzbietu Małych Karpat.
Zanim powstał zamek, na wzgórzu był fort nad Dunajem, później twierdza na skrzyżowaniu ważnych szlaków handlowych, świadczą o tym, że od czasów starożytnych było to ważne miejsce u ujścia Bramy Karpacko-Alpejskiej.
W marcu 1387 roku na tron węgierski wstąpił Zygmunt Luksemburski, za którego panowania rozpoczął się znaczący etap w rozwoju zamku w Bratysławie. W związku z rosnącym zagrożeniem husyckim, Zygmunt w ramach jednego z pierwszych kroków nakazał usprawnienie obrony na granicy węgiersko-morawskiej.
Stary Ratusz w Bratysławie
Zespół budynków Ratusza Staromiejskiego reprezentuje unikalny rozwój architektoniczny zabudowy od XIV do XX wieku. Najstarszym trzonem zespołu ratuszowego jest dom z wieżą zmarłego w 1374 roku burmistrza Jakuba.
Budynek służył jako ratusz od XV do końca XIX wieku. W tym okresie pełnił także inne funkcje, np. więzienie, mennicę, miejsce prowadzenia interesów i uroczystości. Służył jako magazyn zbrojeniowy i archiwum miejskie.
Częścią architektury ratusza jest zachowany oryginalny wystrój wnętrz z okresu od średniowiecza do XIX wieku, który stał się częścią ekspozycji ekspozycyjnej.
Pałac Prymasowski w Bratysławie
Klasycystyczny pałac z XVIII wieku, w którym po zwycięstwie Napoleona w bitwie pod Slavkowem przedstawiciele cesarzy francuskiej i austriackiej podpisali pokój w Prešpor.
W ostatnich latach złotego wieku Bratysławy, tuż przed utratą przez miasto statusu stolicy Węgier, arcybiskup kardynał Jozef Batthyány kazał wybudować największy i najbardziej luksusowy pałac w mieście. Został zaprojektowany przez wiedeńskiego architekta Melchiora Hefele w stylu francuskiego klasycyzmu i został ukończony w 1781 roku. Stał się zimową rezydencją arcybiskupa Ostrihomia, a podczas koronacji sporadycznie kwaterowali tu królowie. Od 1903 roku pałac pełni funkcję ratusza.
Na wewnętrznym czworokątnym dziedzińcu Pałacu Prymasowskiego stoi fontanna św. Jerzego, legendarnego rycerza walczącego ze smokiem. Według jednej z legend charakter świętego Jerzego jest identyczny z arcybiskupem Jurajem, którego był patronem. Jego walka ze smokiem symbolizuje wysiłki Kościoła katolickiego mające na celu wypędzenie reformacji z miasta.
Katedra św. Marcina w Bratysławie
Najważniejszy i największy kościół w Bratysławie, a od 14 lutego 2008 roku główna świątynia nowo powstałej Archidiecezji Bratysławskiej. Jest to jeden z najważniejszych zabytków Bratysławy i druga po zamku najpopularniejsza atrakcja turystyczna stolicy Słowacji.
Na północnej ścianie sanktuarium znajduje się lista imion 11 węgierskich królów i 8 królowych, uroczyście koronowanych w tym miejscu. Lista jest niekompletna, w świątyni odbyło się łącznie 19 koronacji. Przypomina to okres okupacji tureckiej południowej części Węgier, kiedy Zamek Bratysławski stał się siedzibą Habsburgów, a Katedra miejscem koronacji królów węgierskich. Świadczą o tym również liczne przedstawienia węgierskiej korony królewskiej w sanktuarium świątyni.
Brama Michalska
Jedyna zachowana brama fortyfikacji miejskich z XIV wieku. Z górnego tarasu 51-metrowej wieży można podziwiać urokliwy widok na Zamek Bratysławski i Stare Miasto.
Z pierwotnych czterech bram wjazdowych zachowała się jedynie północna brama Michalska. Ukończono go w XIV wieku. Nazwana została na cześć gotyckiego kościoła św. Michała, który znajdował się przed obwarowaniem i został rozebrany w XVI wieku. z powodu najazdu wojsk tureckich. Od momentu powstania był kilkakrotnie rozbudowywany, aż swój ostateczny wygląd uzyskał w XVIII wieku. na krótko przed zburzeniem prawie wszystkich fortyfikacji miasta.
Kościół św. Elżbiety w Bratysławie - Modrý kostolík
Secesyjny kościół na Starym Mieście. Jednym z pierwszych budynków wzniesionych w tym miejscu był kościół wraz z budynkiem parafialnym. Pierwotnie należał do terenu szkoły i pełnił funkcję kaplicy szkolnej naprzeciw istniejącej sali gimnastycznej. Poświęcony jest Elżbiecie Węgierskiej, córce króla węgierskiego Ondreja II. Kościół miał być jej symbolicznym mauzoleum.
Kościół wybudowano w latach 1909-1913 według projektu budapesztańskiego architekta Ödöna Lechnera ; był jednym z jego ostatnich wielkich dzieł.
Pierwotnie architekt planował kopułę na planie owalu, ostatecznie Lechner zastosował sklepienie taśmowe o owalnym profilu, które nakrył stromym dachem czterospadowym, pokrytym piękną niebieską glazurą.
Pałac Węgierskiego Banku Ekspresowego i Giełdowego
Pałac powstał na miejscu pierwotnego domu pałacowego rodu Auer, który stał tu od początku samego Rynku, w którym przez krótki czas mieszkała także ówczesna królowa Maria Habsburgów.
W 1893 roku kamienicę kupił Magyar Leszátilólo és Pénzválcó Bank, który w 1906 roku ją rozebrał, a na jej miejscu rozpoczęto budowę secesyjnego pałacu, który ukończono w 1911 roku.
Kościół Najświętszego Zbawiciela w Bratysławie
Popularnie zwany kościołem jezuitów, to późnorenesansowo-barokowy budynek sakralna położony przy Rynku Głównym w Bratysławie.
Okoliczności związane ze wzrostem liczby ewangelików narodowości niemieckiej w Bratysławie wymusiły w latach 1636-1638 budowę tabernakulum dla potrzeb wiernych. Budynek w stylu renesansowym, wzniesiono na miejscu dawnego tzw Dom Armbrustera.
Według ówczesnych przepisów kościół ewangelicki musiał spełniać określone kryteria: swoim wyglądem nie mógł przypominać budowli sakralnej i nie miał wieży, prezbiterium musiało wpisywać się w rzut budynku głównego. Kościół, który wyraźnie różnił się wielkością od otaczającej go zabudowy, po jego ukończeniu został poświęcony Trójcy Świętej.
Jednak ewangelicy korzystali z kościoła jedynie do lat siedemdziesiątych XVII wieku. W 1672 roku, po stłumieniu spisku protestanckiego, został im odebrany i 1 stycznia następnego roku przekazany Jezuitom.
Oryginalny barokowy filarowy ołtarz główny w prezbiterium został zbudowany w latach 1721-1722 przez wiedeńskiego stolarza Johanna Jakuba Müllera. Obraz na ołtarzu został namalowany przez wiedeńskiego malarza Antona Wellsera.
Most SNP
Most na DUnaju z platformą obserwacyjną w kształcie UFO na wysokości 95 metrów.
Koszyce
Drugie co do wielkości miasto Słowacji, po Bratysławie, i ważny ośrodek kulturalny, naukowy i przemysłowy.
Stara Lubowla (Stará Ľubovňa)
Niewielkie miasteczko w północno-wschodniej Słowacji, położone w pobliżu granicy z Polską
Bardejów
Malownicze miasto, wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO ze względu na swój zabytkowy rynek i zabytkową starówkę.