Miasto położone w południowej części Włoch, nad Morzem Tyrreńskim.
Dlaczego uznałem Neapol jako pozytywne zaskoczenie wśród miast które odwiedziłem? Pewnie dlatego że spodziewałem się trafić do trzeciego świata, więc o negatywnym zaskoczeniu mowy być nie mogło. Zgodnie z teorią obniżonych oczekiwań, mogło być tylko lepiej.
Jaki jest Neapol? To miasto ciemne, wilgotne i klaustrofobiczne ale w odróżnieniu od Sieny, brudne i przeludnione.
Na osobną uwagę zasługuje neapolitański transport i ruch drogowy. Panuje tam zdroworozsądkowa zasada, znana w innych europejskich krajach, że jeżeli nikt nie jedzie lub nie idzie, to możesz się poruszać nawet przy czerwonym świetle. To jest OK i tego mi brakuje w zamordystycznej Polsce, ale w Neapolu wszystko musi być „bardziej”.
Taksówkarz który wiózł nas z lotniska na Via dei Tribunali zachowywał się jak Hołowczyc i to taki z Camorry, bo nie tylko lekceważył bezpieczeństwo ale i jakiekolwiek administracyjne konsekwencje. On nie jechał, on zapier….ł pod prąd, na czerwonym świetle wtargnął na zapchane skrzyżowanie i zygzakiem, omijając inne samochody wydostał się z niego. Już na starym mieście potrącił na wąskiej uliczce kobietę, która właśnie wycofywała skuterem spod sklepu spożywczego. I jeszcze ją okrzyczał … Tak, Neapol przywitał nas z hukiem.
Taki właśnie jest Neapol a licznym turystom to raczej nie przeszkadza. Już po 30 minutach przebywania w nim, zdajesz sobie sprawę że ład i porządek to wymysł nudziarzy a czystość i higiena … A komu to potrzebne?
Co zjeść w Neapolu?
Trudno powiedzieć ale ja sugerowałbym pizzę, którego to dania Neapol jest ojczyzną a które do reszty Włoch przybyło chyba za pośrednictwem hollywoodzkich filmów i amerykańskiej telewizji. Dzisiaj dobrą pizzę można zjeść w całych Włoszech, ale jeszcze 20 lat temu, to co ci sprzedali w Rzymie, wyglądało i smakowało jak chińska podróbka czeskiej pasztetowej.
Podobno we Włoszech Neapolitańczycy mają mało zaszczytne miano „liściojadów”, ze względu na homeopatyczną zawartość mięsa w ich diecie ale sami zainteresowani twierdzą że to dzięki wysokiej jakości ich warzyw wyhodowanych na wulkanicznych glebach Wezuwiusza. Czy to prawda? Nie wiem, moje kubki smakowe są tu bezsilne. Nie każdy jest Makłowiczem, ale przygotujcie się raczej na kuchnię jarską.
W Neapolu jest kilka restauracji posiadających gwiazdki Pirelli lub innego Michelena, ale kolejki do nich są tak długie, że każdy rozsądny człowiek pozostawi stołowanie się tam wyjątkowym bucom, a sam wybierze lokal parę metrów dalej. I chyba niewiele straci bo neapolitańczycy to na ogół dobrzy kucharze.
- Naples jest trzecim co do wielkości miastem we Włoszech (po Rzymie i Mediolanie) i liczy około 2,8 miliona mieszkańców w granicach miasta.
- Jest to jeden z najstarszych i najpiękniejszych miast we Włoszech, z bogatą historią i dziedzictwem kulturowym. W 1995 roku zabytkowy zespół starożytnych miast Kameduli, Neapol i Pompeje został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
- Neapol jest znanym ośrodkiem sztuki, nauki, kultury i gastronomii. Jest też domem dla słynnej pizzy neapolitańskiej, która jest uważana za jedną z najlepszych pizz na świecie.
- W mieście znajdują się liczne zabytki i atrakcje turystyczne, takie jak Zamek Świętego Elma, katedra w Neapolu, Muzeum Archeologiczne w Neapolu, Muzeum Kapodimonte, Muzeum Sztuki Współczesnej Donnaregina, Teatro di San Carlo (jeden z najważniejszych teatrów operowych na świecie) i wiele innych.
- Neapol ma też wiele pięknych plaż i okolicznych miejscowości, które są idealne na wakacje i rekreację. Na przykład, pobliskie miasta Sorrento, Positano i Amalfi są znane z pięknych krajobrazów i wyśmienitej kuchni.
- Niestety, Neapol ma także swoje problemy, takie jak problemy z przestępczością i biedą
Kaplica Capece Minutolo od strony podwórza
Bazylika Świętego Pawła w Napolu
Certosa e Museo di San Martino i Palazzo San Giacomo
Katedra w Neapolu
Katedra metropolitalna Santa Maria Assunta, siedziba archidiecezji miasta Neapolu w której przechowywane są relikwie patrona miasta.
Jest to jeden z najważniejszych i największych kościołów w mieście. Z architektonicznego punktu widzenia, jest to mieszanka kilku stylów, począwszy od czystego gotyku z XIV wieku, aż po neogotyk z XIX wieku.
Katedra trzy razy w roku jest gospodarzem rytuału rozpuszczenia krwi San Gennaro. W którego katedrze, znajdują się kości szkieletu wraz z dwiema ampułkami zawierającymi krew świętego Januarego. Jego postać jest historycznie obiektem kultu i folkloru. Niektórzy uważają, że zjawisko roztapiania się krwi, reprezentowane rytualnie w sobotę poprzedzającą pierwszą niedzielę maja, 19 września i 16 grudnia, należy przypisywać cudowi i zwiastunowi szczęścia.
Castel Nuovo w Neapolu
Zwany także Maschio Angioino, zbudowany przez Karola I z Anjou który w 1266 roku, po pokonaniu Szwabów wstąpił na tron Sycylii i przeniusł stolicę z Palermo do Neapolu.
13 grudnia 1294 roku w głównej sali Castel Nuovo odbyła się słynna abdykacja z tronu papieskiego papieża Celestyna V, czyli pustelnika Pietro da Morrone, a 24 grudnia w tej samej sali kolegium kardynałów wybrało na papieża Benedetto Caetani, który przyjął imię Bonifacego VIII.
Torre dell`Orologio
Wieża Zegarowa, nazywany też Łukiem Zegarowym, częśc Sant'Eligio Maggiore, najstarszego gotyckiego kościoła w Neapolu, wzniesionego w 1270 roku, w miejscu, gdzie kilka lat wcześniej ścięto Corradino ze Szwabii.
W XV wieku wzniesiono łuk, łączący dzwonnicę z przylegającym do niej kościołem. W dwukondygnacyjnym łuku podobno mieściło się małe pomieszczenie, w którym skazane na śmierć spędzały ostatnie godziny przed egzekucją.
Obelisk Świętego Januarego
Barokowy obelisk Świetego Januarego, patrona Neapolu.
Wzniesiony w 1636 roku, jako wotum dziękczynne, przez Delegaturę Skarbu, za ratunek przed erupcją Wezuwiusza w 1631 roku.
Święty January był biskupem i męczennikiem z III wieku, którego relikwie, krew i kości śą przechowywane w katedrze neapolitańskiej.
Wezuwiusz
Jedyny czynny wulkan leżący bezpośrednio na kontynencie europejskim.
Najbardziej znany jest wybuch Wezuwiusza z 79 roku, w którym zniszczone zostały rzymskie miasta Pompeje, Herkulanum i Stabie.
Kościół Świętych Filipa i Jakuba w Neapolu
Chiesa dei Santo Filippo e Giacomo znajduje się przy via San Biagio dei Librai, w pobliżu kościołów San Biagio Maggiore i Santa Luciella.
Budynek został oddany do użytku w 1591 roku przez Korporację dell``Arte della Seta, składającą się z kupców, tkaczy i farbiarzy jedwabiu. Korporacja, dzięki wsparciu króla Neapolu, Alfonsa Aragońskiego, osiągnęła znaczne wpływy w Neapolu.
Piazza San Domenico Maggiore
Piazza San Domenico to jeden z najważniejszych placów w Neapolu.
Plac wziął swoją nazwę od kościoła , z którego podziwiać można obszar absydy zamknięty u góry krenelażem, który stoi za obeliskiem San Domenico. Oprócz wspomnianego kościoła, jednego z najpiękniejszych w mieście, którego fasada charakteryzuje się wyraźnymi wpływami orientalnymi, w centrum dominuje obelisk San Domenico dłuta Francesco Antonio Picchiattiego, wzniesiony na polecenie neapolitańczyków w podziękowaniu za uniknięcie epidemii dżumy.
Kościół Gesù Nuovo
Jest to jeden z najważniejszych i największych kościołów w mieście, należący do największych skupisk malarstwa i rzeźby jezuickiego baroku, przy którym pracowali jedni z najbardziej wpływowych artystów szkoły neapolitańskiej.
Nietuzinkowa XV-wieczna kamienna fasada tego kościoła kryje pełne przepychu wnętrze z dziełami sztuki religijnej.
Chiesa del Gesù Nuovo to miejsce pochówku św. Giuseppe Moscati, kanonizowanego przez papieża Jana Pawła II w 1987 r.